สรีรังคาร, สรีรางคาร หมายถึง [สะรีรังคาน, สะรีรางคาน] น. เถ้าถ่านที่ปะปนกับกระดูกชิ้นเล็กชิ้นน้อยของศพที่เผาแล้ว.
ดู สรีร, สรีระ.
ดู สรีร, สรีระ.
[สะรีสฺริบ] น. สัตว์เลื้อยคลาน, งู. (ส.; ป. สิรึสป).
[สฺรุก] น. เมือง. (ข. สฺรุก).
[เกฺรา] น. บ้านนอก. (ข. สฺรุกเกฺรา).
[สุง] (กลอน) น. อํานาจ, เดช.
[สฺรุ] น. นก. (แผลงมาจาก สุโนก).